احمد ملکی پور؛ عرفانه قاسم پور؛ حسام بشرویه نژاد کریمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی تجارب و طرح‌های عملی دانشگاه‌های پیشرو در تکوین بین‌المللی سازی آموزش و برنامه درسی است. این پژوهش یک پیمایش تطبیقی است، که با استفاده از روش پژوهش تحلیلی اسنادی با رویکرد تطبیقی و نیز الگو توافق و تفاوت استورت میل انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش دانشگاه های پیشرو و موفق در عرصه بین المللی سازی آموزش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی تجارب و طرح‌های عملی دانشگاه‌های پیشرو در تکوین بین‌المللی سازی آموزش و برنامه درسی است. این پژوهش یک پیمایش تطبیقی است، که با استفاده از روش پژوهش تحلیلی اسنادی با رویکرد تطبیقی و نیز الگو توافق و تفاوت استورت میل انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش دانشگاه های پیشرو و موفق در عرصه بین المللی سازی آموزش و برنامه درسی با توجه مدارک و اسناد موجود در خصوص جدیدترین رتبه بندی موسسههای معتبر جهانی است، که در سال های اخیر توانستهاند، موفقیتهایی در زمینه بین‌المللی سازی کسب کنند. نمونه مورد بررسی دانشگاه‌های گریفیث، مناش، آدلاید، آلبرتا، مینه سوتا و دانشگاه کیوتو است، که بصورت هدفمند با توجه به دسترسی به مدارک و اسناد موجود انتخاب شدند. تجارب و فعالیتهای دانشگاه های منتخب با توجه به اسناد و مدارک موجود در ابعاد آموزش، پژوهش و خدمات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که این دانشگاهها با انجام یک سری فعالیتهای دقیق و معقولانه در مسیر بین‌المللی سازی آموزش و برنامه درسی در ابعاد آموزش، پژوهش و خدمات حرکت میکنند.
عرفانه قاسم پور؛ رضوان حکیم زاده؛ احمد ملکی پور؛ احترام قاسم پور
چکیده
در دنیای کنونی که بیش از پیش نیاز به دانش آموختگان دارای اطلاعات و مهارت‌های عمومی، توانمند در دسترسی به اطلاعات، برقراری ارتباطات مؤثر، تجزیه و تحلیل مسائل و ارائه‌ی راه حل‌ها، تفکر خلاق و شناسایی محیط ملی و بین‌المللی احساس می‌شود. علاوه بر برنامه درسی تخصصی، دانشجویان کارشناسی ملزم به شرکت در تعداد معینی از دروس با موضوعات ...
بیشتر
در دنیای کنونی که بیش از پیش نیاز به دانش آموختگان دارای اطلاعات و مهارت‌های عمومی، توانمند در دسترسی به اطلاعات، برقراری ارتباطات مؤثر، تجزیه و تحلیل مسائل و ارائه‌ی راه حل‌ها، تفکر خلاق و شناسایی محیط ملی و بین‌المللی احساس می‌شود. علاوه بر برنامه درسی تخصصی، دانشجویان کارشناسی ملزم به شرکت در تعداد معینی از دروس با موضوعات متعددی است که به طور معمول در طی سالهای اول و دوم دانشگاه گذرانده می‌شود. این دوره که به عنوان برنامه درسی آموزش عمومی اشاره شده است، بخشی از برنامه درسی است که برای تمام دانشجویان مشترک است. در پژوهش حاضر برنامه های آموزش عمومی دانشگاهها مورد مطالعه قرار گرفت. روش پژوهش، مطالعه تطبیقی میباشد که دانشگاه های میسوری، یوسی داویس، بیروت و تهران به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. محور های اصلی در این پژوهش، بررسی چگونگی ارزیابی و تغییرات در برنامهها، مقررات آموزشی، موضوعات، دورهها و واحد های درسی آموزش عمومی است. طی مطالعه دانشگاه های نمونه نکات مثبت و قابل تأمل از این مطالعه حاصل شده است که میتوان برای بهبود برنامه دروس عمومی در دانشگاه های ایران پیشنهاد نمود.