مریم صفرنواده؛ فریبرز محمدی فارسانی؛ احمد جعفری قوام آباد
چکیده
هدف این مقاله، بررسی تجربیات تلفیق در برنامهدرسی دوره دندانپزشکی عمومی در قرن بیستویکم در دانشگاههای معتبر جهان و بهرهگیری از آن برای بازنگری برنامه درسی در ایران است. روش پژوهش، کیفی از نوع تحقیق تاریخی است. ابتدا با مطالعات کتابخانه-ای و با تحلیل و تفسیر اطلاعات، انواع تلفیق در برنامهدرسی دندانپزشکی برخی از دانشگاههای ...
بیشتر
هدف این مقاله، بررسی تجربیات تلفیق در برنامهدرسی دوره دندانپزشکی عمومی در قرن بیستویکم در دانشگاههای معتبر جهان و بهرهگیری از آن برای بازنگری برنامه درسی در ایران است. روش پژوهش، کیفی از نوع تحقیق تاریخی است. ابتدا با مطالعات کتابخانه-ای و با تحلیل و تفسیر اطلاعات، انواع تلفیق در برنامهدرسی دندانپزشکی برخی از دانشگاههای معتبر جهان بررسی وسپس تصویری از وضعیت ایران ارائه شد. در نهایت، راههای استفاده از تجربه جهانی برای بهسازی برنامههای درسی دوره دندانپزشکی ایران مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان میدهد دو نوع تلفیق در برنامههای درسی دوره دندانپزشکی طی دهه اول قرن بیستویکم اعمال شده است: تلفیق افقی و تلفیق عمودی. به لحاظ تعداد، موارد اعمال تلفیق عمودی دارای تعداد بیشتری است. مزایای تلفیق در دوره طولانی شش-ساله دندانپزشکی، بسیار قابل توجه میباشد. این مزایا از نگاه آموزشی به سهولت یادگیری، استمرار یادداری، سرعت یادآوری و دقت بکارگیری مربوط هستند که هر یک از آنها برای بازنگری برنامههای درسی این رشته کافی میباشند. علاوه بر این،اینگونه دلایل تجربی به همراه فشار همسویی با برنامههای جهانی و پاسخگویی به نیازهای اجتماعی و انطباق با شرایط بازار کار، سبب شده است بازنگری برنامههای درسی بر اساس معیارهای تلفیق، امری ضروری و ناگزیر جلوه کند
مریم صفرنواده؛ فریبرز محمدی فارسانی؛ احمد جعفری قوام آباد
چکیده
هدف پژوهش حاضر، ارائهی الگوی برنامهدرسی تلفیقی در آموزش دندانپزشکی عمومی ایران بوده است. در این پژوهش از روش کیفی استفاده شده است. ابتدا با مطالعات کتابخانهای و تحلیل و تفسیر اطلاعات حاصل از آن، انواع تلفیق ممکن در برنامه درسی دندانپزشکی و تجارب واقعی برخی از دانشگاههای معتبر جهان بررسی شد. سپس بر بنیاد استدلالهای نظری و دستاوردهای ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، ارائهی الگوی برنامهدرسی تلفیقی در آموزش دندانپزشکی عمومی ایران بوده است. در این پژوهش از روش کیفی استفاده شده است. ابتدا با مطالعات کتابخانهای و تحلیل و تفسیر اطلاعات حاصل از آن، انواع تلفیق ممکن در برنامه درسی دندانپزشکی و تجارب واقعی برخی از دانشگاههای معتبر جهان بررسی شد. سپس بر بنیاد استدلالهای نظری و دستاوردهای تجربی دانشگاههای معتبر، به طراحی و ارائه الگوی راهنما جهت تولید برنامهدرسی تلفیقی اقدام گردید و به شیوۀ نظری اعتبارسنجی شد. از بررسی تجارب دانشگاههای مختلف در تلفیق برنامهدرسی دندانپزشکی، این نتیجه حاصل شد که عنایت این دانشگاهها به الگوی تلفیقی برنامهدرسی با پیامدهای مثبت همراه بوده و در مجموع، محور فعالیتهای تغییر و اصلاح برنامهدرسی در این دانشگاهها را تمرکز بر رویکردهای تلفیقی با محوریت «آموزش توام با پژوهش»، «دندانپزشکی مبتنی بر شواهد» و «ورود دانش های جدید» در برنامهریزی درسی دندانپزشکی تشکیل داده است. با عنایت به تجربه جهانی و دانشگاههای ایران در زمینه اصلاح برنامههای دندانپزشکی عمومی و بکارگیری رویکرد تلفیق در برنامه های درسی این دوره، الگوی برنامهریزی درسی تلفیقی آموزش دندانپزشکی عمومی الگویی خواهد بود که در سه سطح (سطح حوزۀ علمی، سطح رشته تحصیلی، سطح برنامه موضوعی یا محتوای درس)؛ با تصمیمگیری در بارۀ چهار عنصر (اهداف، محتوا، روش و ارزشیابی) و با رعایت چهار اصل (تلفیق همزمان در سطح خرد و کلان؛ تنوع روشها و چند بعدی بودن؛ تعادل بین محتوا ـ فرایند محوری برنامه تلفیق؛ و مکمل بودن تلفیق از درون ـ تلفیق از بیرون) به تولید برنامه های درسی می پردازد